Ας γεμίσουμε την χρονιά που μόλις ξεκίνησε με την Ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο!
Ας δώσουμε Χαρά σκορπίζοντας απλόχερα Χαμόγελα, ας δείξουμε Αλληλεγγύη στους ανθρώπους που μας χρειάζονται. Ας ανοίξουμε την καρδιά μας και ας δούμε αυτή την ομορφιά που υπάρχει γύρω μας, ομορφιά από πλούσια συναισθήματα και δώρα ψυχής που παίρνουμε καθημερινά από τους ανθρώπους που μας αγαπούν. Γιατί υπάρχουν πράγματα στην ζωή μας που έχουν πολύ μεγάλη σημασία και αυτά είναι οι ΄Ανθρωποι και οι Αξίες.
... και ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο της Λένας Διβάνη "τι θα γίνω άμα δε μεγαλώσω", το οποίο αφήνω να σας πλημμυρίσει με αυτά τα υπέροχα συναισθήματα που μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους.
... επί έντεκα χρόνια ποτέ δε σ΄ έπιασα, αλλά ποτέ δεν τόβαλα κάτω. ΄Οταν έγινα δώδεκα χρόνων, τα κατάφερα και το μετάνιωσα αμέσως. Αντί να πιάσω εσένα στα πράσα, έπιασα τον μπαμπά μου να προσπαθεί να στηρίξει το ποδήλατο που είχα ζητήσει, στο κατώφλι. Καλά ε, έπεσα από τα σύννεφα. Που να το χωνέψω αυτό ... Ο Αϊ Βασίλης δεν είναι ούτε άγιος ούτε καν Βασίλης. Είναι Νίκος και είναι ένας απλός μπαμπάς. Η απογοήτευση μου πέρασε μόλις κατάλαβα ότι και ένας μπαμπάς μπορεί να είναι άγιος. Κατάλαβα επίσης ότι ο Αϊ Βασίλης δεν είναι ένας καλοσυνάτος χοντρός κύριος με άσπρα γένια, είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν. ΄Αγιοι Βασίληδες θα εμφανίζονται πάντα στη ζωή μας. Μπορεί να είναι μπαμπάδες, φίλες, αγαπημένοι ή και άγνωστοι. Κάθε μέρα μοιάζουν με κανονικούς ανθρώπους, δεν τους πιάνει το μάτι μας. Υπάρχουν κάτι στιγμές όμως που αστράφτει μέσα τους η μυστική αποστολή, φοράνε την κόκκινη στολή, σφυρίζουν σε αόρατους ταράνδους και τσουπ εμφανίζονται στο κατώφλι μας κατευθείαν από τη χώρα της παιδικής ηλικίας. Τα δώρα τους δε μοιάζουν πάντα με δώρα, αλλά είναι πολυτιμότερα: ένα χάδι όταν νιώθεις γυμνός στο κρύο, μια βόλτα στο σκοτάδι του μυαλού, ένα ψέμα τρυφερό όταν η αλήθεια αποδεικνύεται υπερβολικά σκληρή, ένα χαμόγελο βρεγμένο απ΄ τα κλάματα".
Σας εύχομαι να περάσετε την καλύτερη Χρονιά!!!
